Pavani sprak met Ann collier, de ‘mama’ van Young Patterns

Pavani sprak met Ann Collier over het ontstaan van Young Patterns

Een artikel geschreven door Pavani, ambassadeur van Young Patterns

Dit artikel neemt je mee naar de basis, het begin en ontstaan van Young Patterns. Aangezien Ann Young Patterns heeft opgericht, was een interview met haar onmiskenbaar. Dus op woensdag 21 juli had ik afgesproken met haar in een gezellige koffiebar in de buurt van Gent Zuid om haar uit te horen over het reilen en zeilen van Young Patterns. We installeerden ons op een gezellig terrasje buiten, bestelden koffie en lekkernijen om langzaam aan in het interview te rollen.

Ann’s achtergrond

Ann Collier is projectcoördinator sectorale technologie voor IVOC, (het opleidingscentrum voor de Belgische mode- en confectiesector) en founder van Young Patterns. Voor ons gesprek gaan we terug naar het begin, Ann’s studies. Ze heeft regentaat kleding , techniek en technologische opvoeding gestudeerd omdat er indertijd geen andere hogere studies waren voor mode. Haar carrière startte in de jaren ‘80 waar een heel andere tijdsgeest heerste dan nu. Je had één job voor de rest van je leven, and that was it. Werkloos zijn was toen nog een taboe! Ann vond gelukkig snel werk na het afstuderen, en heeft sindsdien een indrukwekkende CV opgebouwd.

Wat ik vooral interessant vind, is haar tijd bij STAELS. Ze is daar begonnen als productie-assistent in nauwe samenwerking met de productiemanager. Daar heeft ze ook de mogelijkheid gekregen om naar Tunesië te gaan om de productie op te volgen en voornamelijk problemen op te lossen. Het bijzondere aan haar 10 jaar bij STAELS is dat ze de kans heeft gekregen om binnen het bedrijf quasi alle functies uit te oefenen.

Dit is iets dat je je nu niet kunt voorstellen in het huidige klimaat, maar een enorm groot voordeel is aangezien het je een veel dieper inzicht geeft in het gehele proces. Voor mij was het super interessant om het verhaal over haar carrière te horen, om zo een beeld te kunnen schetsen van wat mezelf nog te wachten staat, en ook te beseffen dat ik nog een lange maar zeker boeiende weg tegemoet ga.

Het ontstaan van Young Patterns

“Als ik toen niet had doorgezet, was Young Patterns nooit geworden wat het nu is” zegt ze.

Waarmee ze direct ook bewijst hoe begaan ze is met de opkomst van de jeugd in de modesector.

Er zat een vergrijzing aan te komen en het merendeel van de jongeren onder de 26 die met de sector in aanraking kwamen, hadden een erg beperkt beeld over de sector. Er waren slecht twee opties gekend: Of je wordt modeontwerper, een moeilijk pad toen (en nu nog steeds), of je wordt stikster (m/v), met een destijds erg negatieve connotatie. Toen ik aan mijn opleiding Modetechnologie begon had ik namelijk een gelijkaardig beeld. Mijn studie en nadien ook mijn ambassadeurschap voor Young Patterns hebben mijn beeld gelukkig verbeterd.

Ann wou met het oprichten van Young Patterns deze foute ideeën uit te wereld helpen en de brede waaier aan jobmogelijkheden in de sector in de kijker zetten. Haar missie, en die van IVOC, was om zo veel mogelijk jongeren te bereiken en hen juist te informeren over hun opties, ze positieve ervaringen te laten opdoen bij bedrijven, en aan te tonen dat één slechte stage-ervaring tijdens je schoolperiode niet perse het einde van je mode carrière betekent.

Ze besefte dat als ze jongeren wou aanspreken, je jongeren nodig had die dezelfde taal spreken. Dus ging ze in gesprek met Tis Daneels en Astrid De Sterck. Samen besloten ze dat Young Patterns iets apart moest worden met een eigen logo en website. Later dat jaar organiseerden ze ook het 1e startevenement in MAD Brussels en , nadien volgden er twee per jaar, Fashion Flows genaamd.

Het begin was niet zonder struikelblokken. Er waren nog geen subsidies, de financiële middelen waren dus beperkt en het concept “voor jongeren door jongeren” werd niet altijd op de juiste manier begrepen. . Maar Ann bleef geloven in het belang en al snel waren de eerste ambassadeurs gekend.

Vervolgens vroeg ik hoe ze de bijnaam de ‘mama’ had verkregen. Ann vertelde mij dat ze die naam vooral gekregen had door de begeleiding van de studenten in Tunesië in de eerste jaren van haar carrière. Al snel wisten ze dat ze met alle vragen bij haar terecht konden. Voor Young Patterns was het ook altijd heel erg belangrijk voor Ann dat het initiatief en ideeën vanuit de jongeren zelf kwam.

Ann hoopt dat Young Patterns een steunpilaar mag blijven zijn voor jongeren en bedrijven, en dat ze de juiste match kunnen blijven vinden tussen de jongeren en het bedrijf. Zoals het uitwisselen van ervaringen en de gesprekken die jongeren onderling hebben en die je niet direct met je collega’s kunt hebben. Daarnaast blijft de focus op meer communicatie en het respect voor elkaar heel erg belangrijk.

Nog een laatste tip die ze wil meegeven aan de jeugd:

“Blijf in jezelf geloven”.